حل اختلاف فرآیند حل و فصل اختلاف یا تعارض بین طرفین مختلف است. بسیار مهم، حل اختلاف می تواند راهی برای حل تعارض بدون نیاز به مراجعه به دادگاه باشد. به عنوان یک صاحب کسب و کار، دانستن و درک روش های حل اختلاف مفید خواهد بود، در صورتی که شرایطی پیش بیاید که در آن باید اختلافات را در کسب و کار خود یا با اشخاص ثالث حل کنید. هدف از حل و فصل اختلافات چیست؟ حل اختلاف راهی برای حل و فصل یک منازعه یا اختلاف است، اغلب بدون نیاز به مراجعه به دادگاه و تصمیم گیری قاضی یا محاکمه در مورد اختلاف - که می تواند یک تعهد گران قیمت باشد. حل اختلاف جایگزین چیست؟ فرآیند حل اختلاف به عنوان حل اختلاف جایگزین، حل اختلاف مناسب یا ADR نیز شناخته می شود. از این فرآیند می توان برای حل و فصل بیشتر اختلافات تجاری استفاده کرد. چهار نوع اصلی حل اختلاف وجود دارد: مذاکره پادرمیانی داوری دعوی قضایی نقطه شروع حل اختلاف می تواند مذاکره باشد. هر دو طرف به دنبال یافتن زمینه مشترک در مورد اختلاف هستند. این می تواند نارضایتی های داخلی در مورد مسئولیت های شغلی یا مدیر، یا اختلاف با اشخاص ثالث، مانند شرکای تجاری و سرمایه گذاران باشد. توجه به دیدگاه طرف مقابل کلیدی است. اما گاهی اوقات اختلافات بسیار گسترده است و روند مذاکره با شکست مواجه می شود. این منجر به بررسی سایر راه حل های حل اختلاف می شود. میانجیگری فرآیندی است که طی آن طرفهای درگیر در مناقشه گرد هم میآیند، اما با حضور یک طرف مستقل - میانجی - که سعی میکند به طرفهای اختلاف کمک کند تا به راهحلی برسند که هر دو طرف بتوانند با آن زندگی کنند. میانجی بی طرف است و وظیفه آنها تصمیم گیری نیست، بلکه کمک به هر دو طرف برای توافق برای یک راه حل است. میانجیگری به اندازه فرآیندهای داوری و دادخواهی رسمی نیست و در نتیجه معمولاً بسیار ارزانتر است. در میانجیگری، یک توافقنامه حل و فصل پس از یک قطعنامه تنظیم می شود که در آن جزئیاتی از آنچه که هر دو طرف توافق کرده اند را رعایت کنند. داوری یک فرآیند قانونی رسمی تر است. این از یک داور مستقل برای تصمیم گیری در مورد اختلاف استفاده می کند. همه طرفین شواهدی را ارائه می دهند و داور از این اطلاعات برای رسیدن به نتیجه استفاده می کند و به دنبال حل و فصل اختلاف است. این شکل از حل و فصل اختلافات به همه طرفین اجازه می دهد تا در فرآیند نفوذ داشته باشند. از آنجایی که هیچ مهلت مقرر توسط دادگاه وجود ندارد، می تواند انعطاف پذیرتر باشد. همچنین به طور کلی ارزان تر از دادخواهی است. تصمیمات داوری از نظر قانونی لازم الاجرا هستند و عموماً می توانند به روشی مشابه با احکام دادگاه اجرا شوند، بنابراین مشاوره حقوقی به شدت توصیه می شود. اگر روشهای غیررسمیتر حلوفصل اختلاف با شکست مواجه شوند، ممکن است تنها گزینه باقیمانده، مراجعه به دادگاه باشد. دعوی قضایی زمانی است که از یک وکیل حل اختلاف برای کمک به حل اختلاف دعوت می شود و در مورد بهترین رویکرد مشاوره تخصصی ارائه می دهد. حل اختلاف وکلای دادگستری با مراحل دادگاه رسیدگی می کنند و تمام اسناد و مدارک را در طول فرآیند مدیریت می کنند. دعاوی حقوقی معمولاً گرانترین شکل حل اختلاف است. در صورت مراجعه به دادگاه، به احتمال زیاد طرف مقابل نیز مشاوره حقوقی کارشناسی کرده است
دانستنی های کمیسیون حل اختلاف و تجدید نظر...
ما را در سایت دانستنی های کمیسیون حل اختلاف و تجدید نظر دنبال می کنید